Treść książki zawiera analizę faktów, opinii o faktach, refleksje i uogólnienia na temat wartości edukacyjno-społecznych sportu i olimpizmu na przełomie wieków XX i XXI. Zawarta w książce wiedza jest efektem wieloletnich badań naukowych, głównie w obszarze nauk humanistycznych i społecznych; pedagogów, teoretyków wychowania fizycznego i sportu. Autorzy tej monografii skupili uwagę przede wszystkim na wartościach, pozytywnych stronach aktywności fizycznej i wychowania fizycznego, które stanowią podstawę kultury fizycznej i sportu. Ruch fizyczny, aktywność, wszelkie jej formy są niezbędne w rozwoju i całej ontogenezie człowieka, zwłaszcza obecnie w społeczeństwie sieci i wiedzy. Aby poznać i zrozumieć dzisiejszą rzeczywistość, żyć w niej i ją zmieniać, należy przejść odpowiednią edukację, zdobyć umiejętności i nawyki kształcenia przez całe życie. To powinna zapewnić dobra, nowoczesna szkoła. Ma ona służyć dziecku i wspierać jego samorealizację. Szkoła powinna sprzyjać rozwojowi ciała i umysłu, uzdolnień i wyobraźni, woli i uczuć. Zapewnić uczniom rozwój moralny i duchowy, a jednocześnie hamować i eliminować zagrożenia i negatywne wpływy. Szkoła może i powinna stanowić otwarte środowisko wychowawcze wśród rówieśników. To podczas edukacji szkolnej zawiązują się więzi ze społeczeństwem. W szkole XXI wieku wychowanie fizyczne wpisuje się w jej integralny program. Włącza się w dynamiczny proces wychowania ucznia, który obejmuje potrzeby i marzenia, zwyczaje i obyczaje w rodzinie i środowisku. W trosce o zdrowie i wielostronny rozwój dzieci autonomiczna szkoła powinna w większym stopniu współdziałać z nauczycielami wszystkich przedmiotów nauczania i z rodzicami. Zajęcia lekcyjne i pozalekcyjne, obozy, turystyka i krajoznawstwo powinny w większym stopniu utrwalać aktywny i twórczy ruch, który jest naturalnym stanem człowieka. Tworząc warunki życia wspólnotowego szkoła wykorzystuje wartości wychowania fizycznego i sportu szkolnego do budowania i wzmacniania więzi kulturowej wszystkich podmiotów edukacji: uczniów, rodziców, nauczycieli. Podczas zajęć sportowych uczniowie nabierają niezbędnych doświadczeń w rozwijaniu spraw-ności fizycznej i duchowej. Uczą się wolnego wyboru wartości, szkoła jednocześnie eliminuje lęk i edukacyjny przymus. Wychowanie odbywa się w niej przez rozwój, a rozwój przez radość. W znacznej mierze zapewniają to zajęcia sportowe, w nich bowiem ważną rolę odgrywa zabawa. Wprowadza ona dziecko w świat najbliższych wartości kulturowych, wolność wyboru i ekspresję indywidualnych przeżyć. Ukazuje wzory, normy i reguły postępowania. Omawiając drogi rozwoju wychowania fizycznego w Polsce autorzy wskazu-ją, że wychowanie fizyczne rozciąga się na całe życie. Jest świadomą i celową formą aktywności fizycznej, skierowaną na wielostronny rozwój dziecka oraz ła-godzenie skutków starzenia się. Dlatego powinna być powiązana ze stylem życia. Sport nowożytny jest ukazany jako zjawisko społeczne i kulturowe. Na tle społeczno-ekonomicznym i politycznym pokazane są w zarysie jego przeobrażenia w drugiej połowie XX wieku i dwóch pierwszych dekad XXI. W okresie tym sport przeszedł historyczną metamorfozę: od przyjemnej zabawy i rozrywki do amatorskiego uprawiania dla przyjemności jako rodzaju sztuki. Ma więc różne oblicza. Współzawodnictwo ogarnęło również ludzi z niepełnosprawnościami. Ten fakt, m.in. potwierdza tezę o powszechności sportu jako zjawiska społecznego i kultu-rowego. Mimo ewolucji jaką przeszedł mieści się nadal w kanonie sportu dla wszystkich. Przez poznawanie zasad i przestrzeganie przepisów gry, sport jest ważnym środkiem edukacji, uczestnicy sportu kształtują swoje zachowania społeczne, postawy obywatelskie i patriotyczne. Wartości sportu wynikają w głównej mierze z olimpizmu, który jest jego ideologią. Olimpizm dla sportu jest źródłem wartości wymienionych w Karcie Olimpijskiej. Sport w połączeniu z innymi formami kul-tury stanowi integralną część wychowania ogólnego. Rozwija się na bazie samo-dzielności myślenia i działania w zgodzie z istotą społecznej filozofii olimpijskiej. Ruch olimpijski integruje działania sportowe z działalnością międzykulturową. Trwający blisko 130 lat ruch olimpijski, doznał wstrząsu po agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. Mamy jednak nadzieję, że podobnie jak w przypadku I i II wojny światowej uda się obronić szlachetne ideały i młodzież z całego świata spotka się na Igrzyskach Olimpijskich XXXIII Olimpiady w Paryżu pod pokojowo wzniesioną flagą olimpijską. Ruch olimpijski funkcjonuje dzięki wolontariatowi sportowemu, który stał się fenomenem cywilizacyjnym. Bez wolontariuszy nie byłyby możliwe igrzyska olimpijskie, paraolimpijskie i wszelkie inne wydarzenia i widowiska sportowe. Źródłem działalności wolontarystycznej jest akt wolnej woli człowieka na rzecz niewymuszonej przez kogokolwiek służby, w imię wartości jakie niesie sport. Uzupełnia edukację formalną alternatywnymi umiejętnościami i doświadczenia-mi. Przygotowuje do aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa obywatel-skiego oraz w globalnym świecie.

Współczesne pielęgniarstwo zarówno w Polsce, jak i na świecie podlega ciągłym, istotnym przeobrażeniom. Przeobrażenia te, w konsekwencji zmiana działań i kompetencji w zawodzie pielęgniarki/pielęgniarza, są wynikiem różnych przekształceń tak politycznych, jak i gospodarczych, które dokonują się w Polsce i na świecie. W przyszłym roku będziemy obchodzić jubileusz 50 – lecia kształcenia pielęgniarek i położnych na poziomie wyższym, które swoje początki miało w 1969 roku na Akademii Medycznej w Lublinie, obecnie Uniwersytecie Medycznym w Lublinie. Teraźniejsze kształcenie pielęgniarek i położnych odbywa się na podstawie standardów nauczania, dyrektywy Unii Europejskiej i Procesu Bolońskiego wielu uczelniach publicznych, jak i niepublicznych. Wśród podejmowanych działań w dziedzinie pielęgniarstwa znaczącą rolę odgrywa strategia interdyscyplinarna, dzięki której pielęgniarstwo znalazło się na pograniczu nauk medycznych, nauk społecznych, nauk o zdrowiu i medycyny. Zgodnie z ustawą o zawodzie pielęgniarki i położnej, pielęgniarka pełni istotną funkcję w zakresie pielęgnowania, edukacji, a także diagnozowania pacjenta. Nie można zapomnieć również o włączaniu w te działania rodzin/opiekunów pacjentów objętych opieką pielęgniarską. Poniższa monografia została opracowana dzięki współpracy specjalistów z wielu dziedzin medycyny, zdrowia publicznego, nauk o zdrowiu czy pedagogiki, jako kierunku pokrewnego mającego zastosowanie w kierunkach medycznych. W części pierwszej zatytułowanej Od noworodka do maturzysty - problemy zdrowotne dzieci i młodzieży zostały ukazane problemy, z którymi spotykają się pracownicy zespołu interdyscyplinarnego pracujący z dziećmi i młodzieżą. Poruszono problem błędów żywieniowych oraz wiążący się z tym temat nadwagi i otyłości u dzieci i młodzieży. Wskazano na ważną rolę pielęgniarki w opiece nad dziećmi z chorobami przewlekłymi, a także kolejny raz poruszono temat współpracy położnej i douli, który coraz częściej poruszany jest w literaturze przedmiotu czy mediach. Część druga zatytułowana Profilaktyka i edukacja zdrowotna w różnych okresach życia człowieka to doniesienia wielu autorów z wielu dziedzin. Ukazano w nich rolę całego zespołu interdyscyplinarnego w opiece nad chorymi w różnych okresach życia oraz w różnych jednostkach chorobowych. Zwrócono uwagę na ważną rolę edukacyjną, którą pełni pielęgniarka/pielęgniarz nie tylko w zakresie edukacji chorego ale także jego rodziny. Tematyka jest tak szeroka, ze każdy czytelnik może znaleźć informacje, opis podjętych działań w jednostce chorobowej, która jest mu bliska w związku z podjętą pracą czy też opiekowaniem się chorym z podobnymi schorzeniami. W części trzeciej zatytułowanej Zdrowie psychiczne rodziny w ujęciu interdyscyplinarnym ukazano ważny problem (często omijany w podobnych publikacjach) związany ze zdrowiem psychicznym. Przedstawiono problemy z aktywizacją zawodową pacjentów chorujących na schizofrenię, a także rolę edukacyjną personelu pielęgniarskiego wobec chorego z tą jednostką chorobową. Zapoznano czytelnika ze zdaniem studentów kierunku pielęgniarstwo na temat depresji, a także postawą pielęgniarek wobec problemu eutanazji. Poniższa monografia dzięki zawartym w niej informacjom posiada dużą wartość merytoryczną i może być ciekawą literaturą dla osób pracujących w zawodach medycznych i pokrewnych.